Op 7 november ben ik naar de Levende Talen dag geweest en heb ik twee workshops gevolgd over lesgeven in het moderne vreemde talen onderwijs. De inhoud van één van deze workshops wil ik graag met andere docenten delen: theater in de klas. Deze workshop werd gegeven door Katrin Richter, die in haar lessen Duits veel toneel verwerkt. In deze workshop werden ontzettend veel ideeën gegeven die meteen toepasbaar zijn. De leukste vond ik: toneelspelen vanuit een eenvoudige dialoog.
De workshop
De oefening was heel eenvoudig. Eerst lees je met de hele klas een korte dialoog in de doeltaal. Je leest hem een paar keer, zodat iedereen hem uit het hoofd kent. Vervolgens geeft de docent een paar voorbeelden van rollen die je kunt spelen: arrogant, verlegen, enz.
Dan komt het leukste stuk: je mag in tweetallen deze dialoog gaan oefenen, waarbij je jezelf een bepaalde rol geeft. Tijdens de workshop had elk tweetal ook 1 stoel waar je op kon gaan zitten. Zo'n voorwerp maakt veel verschil: je kunt daar je toneelstuk omheen bouwen, zodat je niet meer droog een dialoog opzegt. Na 5 minuten (heel kort dus) moest elk groepje de dialoog presenteren. Iedereen had weer andere dingen bedacht, maar de tekst bleef telkens onveranderd.
Aan het eind van de presentatieronde had je de dialoog minstens 20 keer gehoord, dus die kun je dan dromen!
Uitvoering in de klas
Deze oefening heb ik ondertussen in twee klassen geprobeerd.
In mijn vijfde klas was het nog wat onwennig, omdat ik zelf nog niet zo goed weet wat ik wil en hoe het zal gaan. Toch vonden de vijfde-klassers het erg leuk. Zij merkten hetzelfde voordeel op als ik: na deze oefening ken je de dialoog van buiten (Chinees 'n Makkie-gebruikers kunnen aan de afbeelding bovenaan zien welke dialoog ik gebruikt heb).
Het leuke is ook dat tijdens de presentaties de taal niet zo belangrijk lijkt. Op dat moment gaat het vooral om het toneelspelen. Voor leerlingen die onzeker zijn, kan dat een groot voordeel zijn. Bovendien lijkt het na zo'n toneelronde alsof je iedereen wat beter kent.
Voor mij telt ook nog iets anders mee: ik heb het idee dat mijn lessen redelijk eentonig worden als ik steeds de woorden behandel, dan de dialoog laat vertalen en dan vertaaloefeningen laat maken. Door een toneeloefening ertussen te gooien, heb ik meteen een stuk meer afwisseling.
Een regel die je wel moet vasthouden, is: er mag niets gezegd worden wat niet goed ging. Tijdens de workshop werd dat al benadrukt en ik heb daar tijdens de les ook de nadruk op gelegd. Het moet namelijk heel veilig zijn. Als er fouten gemaakt worden, kun je er van maken: "dat was toch de bedoeling?"
In klas 3 heb ik deze oefening gedaan met een dialoog die ze erg moeilijk vonden. Ook in die klas werkte het: vanaf groepje 3 kon iedereen de hele dialoog vloeiend spelen. De volgende keer moet ik alleen wat meer tijd nemen om ze echt toneel te laten spelen, compleet met warming-up. Dat had ik nu niet gedaan.