Themadag over Chinese taal en cultuur - terugblik

Gisteren was de themadag van het Taalmuseum over Chinees: Van klank tot karakter: taal en schrift in China. Bij B plus C in Leiden waren er gisteren minicolleges en kalligrafieworkshops, je kon de catalogus Vol van karakter inzien en de middag werd afgesloten door een proeverij met Chinese dim sum hapjes.

Het publiek in de bibliotheek aan de Nieuwstraat was gevarieerd: mensen van de opleiding Sinologie, docenten Chinees uit het middelbaar onderwijs, Chinezen en andere geïnteresseerden. 

De minicolleges waren interessant. Ik vond vooral het minicollege van Joren Pronk (Taiwanees: taal zoekt schrift) erg goed gebracht. Hij had het over het Taiwanees, dat door veel mensen gesproken wordt, maar dat geen gestandaardiseerd schrift heeft. Er bestaan veel verschillende manieren om het Taiwanees te schrijven, onder andere in karakters of in Latijns schrift en iedereen bepaalt zelf hoe hij of zij bepaalde woorden schrijft. Joren Pronk slaagde er goed in de verschillende schriften uit te leggen en toe te lichten hoe het kan dat verschillende schrijvers hetzelfde woord verschillend opschrijven. Zo moet het vroeger in het oude China ook geweest zijn: schrijvers die zelf bedenken welk karakter ze voor een woord gebruiken. Dan is het niet gek als je na verloop van tijd 20 verschillende karakters hebt voor hetzelfde woord! 

Het minicollege van Jo de Baerdemaeker (Typografische impressies uit China) vond ik ook interessant. Wonderlijk wat een wereld er schuilgaat achter de digitale karaktertekens die wij elke dag gebruiken. En dat een spreker daar zo gepassioneerd over kan vertellen! Vanaf nu zal ik anders naar digitale karakters kijken, omdat ik weet hoe veel denkwerk erachter schuilgaat.

De workshops Chinese kalligrafie waren al volgeboekt, dus daar heb ik niet aan kunnen deelnemen.

Wel heb ik nog de catalogus gekocht van de tentoonstelling. Aan de hand van vijftien voorwerpen vertelt Jeroen Wiedenhof over zijn fascinatie voor de Chinese taal en het Chinese schrift. Het zijn korte verhalen die op een leuke manier geschreven zijn. Vooral het verhaal “honden en zwijnen” vind ik de moeite waard. Het geeft een inkijkje in de laatste grote vereenvoudigingsronde van de Chinese karakters. 

Als je de themadag gemist hebt, kun je nog steeds de tentoonstelling gaan bekijken: foto’s en video’s in de bibliotheek. En de catalogus raad ik dus ook aan.