Eind vorig jaar is er een artikel geschreven op hackingchinese.com over luistervaardigheid in het Chinees. Hier worden eerst de normale moeilijkheden met luistervaardigheid aangekaart: je kunt het tempo niet aanpassen, je kunt niet pauzeren of even iets terugluisteren. Daardoor is luistervaardigheid misschien wel de moeilijkste vaardigheid. Dat is in alle talen zo.
Na dit algemene stukje, noemt de schrijver van dit artikel, Olle Linge, nog een paar complicerende factoren, specifiek voor Chinees. In deze taal heb je namelijk weinig verschillende lettergrepen, waardoor woorden in gesproken tekst voor een niet-moedertaalspreker snel hetzelfde klinken. Dit wordt nog veel erger als je de tonen niet goed genoeg kunt onderscheiden.
Een andere complicerende factor is dat je bij het Chinees veel meer informatie uit de context moet opmaken. Olle geeft het volgende voorbeeld:
In the sentence “the neighbour’s dog bit me yesterday”, we know that it’s past tense both from the inflection of the verb, “bit”, and by the fact that “yesterday” is included in the sentence.
Chinese doesn’t work like that.
Dat je deze informatie in het Chinees vaak uit de context moet opmaken, zorgt ervoor dat een luisteraar meer moeite moet doen.
Ik wist al dat luistervaardigheid een moeilijke vaardigheid is voor leerlingen, maar nu begrijp ik ook waarom.
